Bojownikom niepodległości

Jan Stanisław Lemiesz

(1892-po 1933)

Urodził się 18 maja 1892 r. w Półwsiu Zwierzynieckim (obecnie część Krakowa). Syn Pawła i Janiny z d. Kornynt.

Ukończył III Gimnazjum im. Króla Jana Sobieskiego w Krakowie, po czym studiował na Wydz. Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Po roku przeniósł się na Sorbonę w Paryżu.

W czasie I wojny światowej od 4 sierpnia 1914 r. w oddziale J. Piłsudskiego i Legionach Polskich ps. „Lempart”. Służył w 1 komp. I baonu 1 pp LP. Ranny w prawą rękę w bitwie pod Laskami (22-26 października), w styczniu 1915 r. przebywał w szpitalu twierdzy nr 3 w Krakowie. Następnie w 1 komp. II baonu 5 pp LP. Uzyskał stopień kpr. Ranny 23 maja w bitwie pod Konarami. Po dłuższej rekonwalescencji podjął studia na Uniwersytecie Jagiellońskim. Superarbitrowany 8 maja 1916 r. i uznany czasowo za niezdolnego do służby z pensją inwalidy.

W niepodległej Polsce pracował jako nauczyciel w Średniej Szkole Handlowej Żeńskiej w Dąbrowie Górniczej (1924), a później uczył w Krakowie.

Zmarł po 1933 r.

Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 255/1933
Źródła

Lista chorych, rannych, zabitych i zaginionych legionistów do kwietnia 1915 roku, Oświęcim 1915; Lista strat Legionu Polskiego. Od 1 maja do 1 lipca 1915, Piotrków 1915; „Monitor Polski” nr 255/1933; Spis nauczycieli szkół wyższych, średnich, zawodowych, seminariów nauczycielskich, oraz wykaz zakładów naukowych i władz szkolnych, Lwów-Warszawa 1924.