Urodził się 6 grudnia (lipca?) 1890 r. w Sobakówku, Łódzkie. Syn Franciszka i Julii z Grabowskich.
W niepodległej Polsce mieszkał w Warszawie. Pracował jako urzędnik w referacie turystyki w Ministerstwie Robór Publicznych (1929-1932) i wydz. turystyki w Ministerstwie Komunikacji (1932-1939).
Dziennikarz, redaktor kilku pism związanych z ruchem robotniczym.
Członek Zarządu Oddziału Warszawskiego Polskiego Tow. Krajoznawczego (1924-1939), sekretarz Rady Głównej PTK (1928-1931) i zastępca skarbnika (1932-1933).
Po II wojnie światowej w latach 1945-1953 urzędnik w Komitecie ds. Turystyki, następnie w członek Rady Turystyki w Głównym Komitecie Kultury Fizycznej i Turystyki. Jednocześnie (1946-1950) redaktor pisma „Ziemia”.
Działacz ruchu turystycznego; prezes (1948-1949) i członek Zarządu Oddziału Warszawskiego PTK (1948-1950). Członek Głównej Komisji Rewizyjnej PTTK (1950-1955), przewodniczący (1957-1958) i wiceprzewodniczący (1958-1965) Komisji Krajoznawczej. Ponadto członek Prezydium Komisji Odznaczeń i członek Komisji Wydawniczej. Współautor i członek Komitetu Redakcyjnego „Słownika Geograii Turystycznej Polski” (1956-1959).
Zmarł 3 grudnia 1971 r.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
Członek honorowy PTTK.
A. Czarnowski, Działalność społeczna w Polskim Towarzystwie turystyczno-Krajoznawczym w latach 1951-2000. Rozwój i występujące problemy, w: Studia i materiały z dziejów krajoznawstwa polskiego. Od PTK do PTTK, Warszawa 2009; „Monitor Polski” nr 178/1937.