Urodził się 12 lipca 1902 r. w Olkuszu. Syn Stefana (zob.), późniejszego generała WP i Wieńczysławy z Miłkowskich (zob.).
W czasie I wojny światowej od 1915 r. należał do skautingu w Olkuszu, następnie wstąpił do Legionów Polskich.
Od 1918 r. w WP. Ukończył Korpus Kadetów nr 2. W 1920 r. walczył z bolszewikami w szeregach 6 pp leg.
Uczestnik III powstania śląskiego – był żołnierzem II baonu strzelców (1921).
Uczył się w Szkole Podchorążych w Warszawie (1923), po czym w Oficerskiej Szkole Artylerii w Toruniu. Po jej ukończeniu z dniem 1 lipca 1925 r. mianowany ppor. art. Przydzielony do 2 pap leg. 1 lipca 1927 r. awansował na por. art. Od 1930 r. w 64 pp, w 1932 r. służył w 16 pal. Awansowany 1 stycznia 1935 r. na kpt. art., wiosną 1939 r. był kierownikiem referatu w Dep. Dowodzenia Ogólnego MSWojsk w Warszawie.
Podczas kampanii 1939 r. po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Starobielsku.
W kwietniu lub maju 1940 r. zamordowany w Charkowie.
Odznaczony Medalem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi, pośmiertnie (2007) awansował na mjr.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2003; Księga pamięci kadetów II Rzeczypospolitej, Warszawa 2001; J. Łukasiak, Szkoła Podchorążych Artylerii w Toruniu 1923-1939, Pruszków 2000; „Monitor Polski” nr 6/1934; Rocznik oficerski 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.