Urodził się 7 sierpnia (czerwca?) 1900 r. w Łodzi. Syn Antoniego i Wiktorii z Górskich. Brat Wacława (zob.).
W 1919 r. w Odessie wstąpił do 6 puł. Z pułkiem w połowie 1919 r. powrócił do kraju. W składzie 14 puł brał udział w walkach z bolszewikami. Po zakończeniu wojny jako podoficer został przeniesiony do rezerwy.
W niepodległej Polsce mieszkał w Kłodawie. Prowadził tam zakład fotograficzny przy ul. Warszawskiej.
Należał do Związku Kaniowszczyków i Żeligowszczyków, Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej oraz Towarzystwa Popierania Budowy Publicznych Szkół Powszechnych.
Podczas II wojny światowej był współzałożycielem konspiracyjnego Związku Podoficerów „Grom” w Kłodawie. Wobec groźby aresztowania zbiegł z Kłodawy. aresztowany przez Niemców w Opocznie, po czym osadzony w obozie koncentracyjnym.
Zmarł w 1944 r. w obozie.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
Kłodawianie w wojnie polsko-bolszewickiej w latach 1919-1921. Katalog wystawy, Kłodawa 20220; „Monitor Polski” 1933, nr 102.