Urodził się 19 października 1888 r. w Warszawie. Syn Tomasza i Bronisławy z Nowickich.
Członek Zw. Strzeleckiego. Ukończył kurs i zdał egzamin oficerski, uzyskując odznakę tzw. „parasol”.
W czasie I wojny światowej od 7 sierpnia 1914 r. dowodził 10 komp. oddziału J. Piłsudskiego ps. „Cavour”. Funkcję tę sprawował jeden dzień. Potem w 1 pp LP. Z dniem 1 stycznia 1915 r. mianowany ppor. piech. Sprawował funkcję oficera prowiantowego pułku. Z dniem 2 lipca 1915 r. awansował na por. prow.
Po kryzysie przysięgowym z lipca 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Dulfalvie.
Od 1918 r. w WP. Po wojnie z bolszewikami w rezerwie. Zweryfikowany jako por. rez. piech. z 1 czerwca 1919 r.
W niepodległej Polsce mieszkał w Brwinowie. Pracował jako technik.
Zmarł po 1937 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
W.K. Cygan, Oficerowie Legionów Polskich 1914-1917. Słownik biograficzny t. V, Warszawa 2007; T. Kasprzycki, Kartki z dziennika oficera I Brygady, Warszawa 1934; Lista starszeństwa oficerów Legionów Polskich, Warszawa 1917; Materiały do historii I Brygady, „Żołnierz Legionów i POW” nr 3-4/1939; „Monitor Polski” nr 64/1937; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934.