(1897-1971)
Urodził się 12 sierpnia 1897 r. w Kotowie koło Grodziska Wielkopolskiego. Syn Wojciecha i Marii z Nowinków.
Ukończył cztery klasy niemieckiej i siedem klas polskiej szkoły powszechnej.
W czasie I wojny świtowej od 6 marca 1916 do 27 grudnia 1918 r. w armii niemieckiej. Uzyskał stopień st. szer.
Uczestnik powstania wielkopolskiego. 4 stycznia 1919 r. wstąpił do 1 komp. grodziskiej. W stopniu kpr. był dowódcą drużyny. Uczestniczył w walkach pod Kopanicą, Miedzichowem, Międzychodem i Sierakowem. Następnie w Wojsku Polskim. Służył w 5 komp. 2 pstrz wlkp (potem: 56 pp).
W niepodległej Polsce podoficer zawodowy. W latach 1933-1934 ukończył dwuletni kurs Nauki Obywatelskiej w Powszechnym Uniwersytecie Korespondencyjnym w Warszawie. W 1938 r. w stopniu sierż. służył w Centralnej Szkole Podoficerów KOP w Osowcu. Awansował na st. sierż.
Podczas II wojny światowej brał udział w kampanii 1939 r. (do 27 września).
Po II wojnie światowej mieszkał w Prudniku na Opolszczyźnie. Od maja 1952r. pracował jako kierownik referatu przemysłowego w Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Prudniku.
Należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej.
Zmarł 18 kwietnia 1971 r. w Prudniku i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Komunalnym sektor 1.
Odznaczony Medalem Niepodległości i brązowym Krzyżem Zasługi.
Żonaty z Heleną Balcerzak, miał troje dzieci m.in. syna Lecha i Mieczysława (25 VII 1930-24 X 1893).
Źródła
„Monitor Polski” 1938, nr 64.