Urodził się 30 marca 1897 r. w Warszawie. Syn Jana, przemysłowca, i Władysławy z Rzeszotarskich.
Działacz niepodległościowy ps. „Żabicki”.
Po 1918 r. w WP. Od maja 1919 r. w stopniu pchor. służył w I baonie morskim w Modlinie. W latach 1919–1920 jako dowódca oddziału desantowego Flotylli Pińskiej walczył z bolszewikami. Po wojnie przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako ppor. rez. mar. z 1 lipca 1919 r. 1 lipca 1921 r. awansował na por. rez. piech.
W niepodległej Polsce mieszkał w rodzinnym mieście. Po śmierci ojca w 1921 r. przejął rodzinną firmę „Fruziński J. Fabryka Czekolady” S.A. Firma ta przestała istnieć po wybuchu wojny w 1939 r.
Po jej zakończeniu reaktywował firmę, którą w 1953 r. znacjonalizowano. Wkrótce potem założył cukiernię przy ul. Sewerynów 8, którą prowadził do 1976 r.
Zmarł 7 lutego 1985 r. w Warszawie i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Parafialnym na Powązkach.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
Kadry morskie Rzeczypospolitej t. II, Gdynia 1996; „Monitor Polski” nr 64/1937; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934.