Urodziła się 18 czerwca 1894 r. w Żyrardowie. Córka Feliksa i Bolesławy ze Strzeleckich.
Ukończyła pensję w Radomsku, następnie zdała maturę nauczycielską w prywatnym gimnazjum męskim w Piotrkowie (1910).
Pracowała jako nauczycielka ludowa w Mirowie pod Częstochową.
Należała do PPS-Frakcji Rewolucyjnej. Wobec groźby aresztowania zbiegła do Galicji. Następnie powróciła nielegalnie na teren Zagłębia Dąbrowskiego, Łodzi i Warszawy. W 1911 r. aresztowana w Zmierzynce podczas przewożenia nielegalnej literatury z Krakowa do Odessy, przez sześć miesięcy była więziona w Kijowie pod nazwiskiem „Maria Rojek”. Skazana na 4 lata zesłania.
Na początku I wojny światowej podjęła działalność w POW na terenie Rosji. Prowadziła wydz., propagandy i łączności na odcinku Penza-Czelabińsk, prowadząc pocztę do granic Syberii. Jednocześnie pracowała w polskich komitetach ratunkowych. W 1918 r. aresztowana za przynależność do POW i osadzona w twierdzy szlisselburskiej. Była więziona przez okres 5 miesięcy. W 1919 r. powróciła do kraju.
W 1920 r. współpracowała z tajną organizacją „Obrońców Ojczyzny”, jednocześnie kierowała oświatą miejskich zakładów opiekuńczych w samorządzie łódzkim.
Następnie pracowała jako kierowniczka zakładu wychowawczego Tow. Przyjaciół Dzieci w Aninie. Do 1927 r. współpracowała z PPS, potem związała się z BBWR.
Członkini Zw. Peowiaków, Zw. Legionistów, Zw. Filaretów oraz Robotniczego Instytutu Oświaty i Kultury im. S. Żeromskiego przy Zw. Związków Zawodowych.
Zmarła po 1938 r.
Odznaczona Krzyżem Niepodległości.
Zamężna dwukrotnie; od 1919 r. z Feliksem Gedroic-Łukasiewiczem, a od 1926 r. z Szymonem Białeckim (zob.).
S. Łoza, Czy wiesz kto to jest?, Warszawa 1938; „Monitor Polski” nr 260/1931.