Urodziła się 25 czerwca 1896 r. w Inowrocławiu. Córka Józefa i Teresy z Węclewskich.
Ukończyła gimnazjum w Poznaniu (1916), studiowała medycynę w Poznaniu i Berlinie. Dyplom lekarski uzyskała 7 lipca 1924 r. w Poznaniu. Była lekarzem internistą.
Uczestniczyła w działalności tajnych kół samokształceniowych w Berlinie oraz skautowych w Poznaniu.
W czasie powstania wielkopolskiego opiekowała się uchodźcami i powstańcami na terenie Opalenicy, gdzie zorganizowała Czerwony Krzyż. W czasie walk z bolszewikami służyła ochotniczo jako sanitariuszka w szpitalu w Mińsku Litewskim.
Po wojnie zorganizowała ochronę w Opalenicy, współpracowała m.in. z Tow. Serbo-Łużyczan i Zjednoczeniem Polskich Lekarzy Katolików. Wraz z mężem organizowała tzw. wieczory lekarskie w Poznaniu.
Po II wojnie światowej mieszkała w Opolu.
Zmarła w 1983 r.
Odznaczona Medalem Niepodległości.
Zamężna (od 16 IX 1918) z Kazimierzem Brossem (zob.), małżeństwo to było bezpotomne.
S. Łoza, Czy wiesz kto to jest?, Warszawa 1938; „Monitor Polski” nr 64/1938; Polski Almanach Medyczny na rok 1956, Warszawa 1957; Rocznik Lekarski Rzeczypospolitej Polskiej na rok 1948, Warszawa 1949.