Bojownikom niepodległości

Janusz Bernatowicz

(1888–1914)

Urodził się we wrześniu 1888 r. w Warszawie. Syn Franciszka.

Uczęszczał do Gimnazjum Polskiego w Płocku. Od 1908 r. student Wydz. Filozofii Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Artysta malarz, pracował jako rachmistrz Banku Państwowego.

W tym czasie należał do organizacji studenckiej „Spójnia”.

W czasie I wojny światowej w pierwszych dniach sierpnia 1914 r. wstąpił do oddziału konnego Marcelego Śniadowskiego, z którym 27 sierpnia został wcielony do 1 szw. 1 puł LP ps. „Boromeusz”. Jako kpr. dowodził 3 patrolem II plut. 1 szw. 1 puł LP.

Poległ 22 września 1914 r. podczas wypadu na Szczytniki. Pochowany w zbiorowej mogile legionistów w kwaterze wojennej na Cmentarzu Parafialnym w Gręboszowie.

Pośmiertnie odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl. i Krzyżem Niepodległości.

Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; J. Cisek, K. Stepan, Lista strat Legionów Polskich 1914-1918, Kraków 2006; Corpus Studiosorum Univesitatis Iagellonicae 1850-1918 t. III, Kraków 1999; W. Milewska, M. Zientara, Sztuka Legionów Polskich i jej twórcy 1914-1918, Kraków 1999; „Monitor Polski” nr 293/1932; Spis ewidencyjny byłych żołnierzy 1 Pułku Ułanów Legionów Polskich Beliny im. Józefa Piłsudskiego, „Beliniak” nr 12/1962; J. Żuławski, Rodowód i organizacja 1. Pułku Ułanów Leg. Pol. im. Józefa Piłsudskiego, „Przegląd Kawaleryjski” nr 7/1933.