Urodził się 24 czerwca 1899 r. w Krakowie. Syn Ludwika i Heleny z Zawiłowskich.
W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich.
W 1918 r. ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie.
Po 1918 r. w Wojsku Polskim. Służył w załodze pociągu pancernego nr 6 „Gromobój”. 1 października 1919 r. mianowany ppor. art. Uczestnik powstania śląskiego. W czerwcu 1921 r. w 6 dac. Wkrótce potem przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako por. rez. art. z 1 czerwca 1919 r.
W niepodległej Polsce mieszkał w Warszawie. Był artystą malarzem.
W 1939 r. zmobilizowany do WP, od 6 września dowodził improwizowaną 1 baterią Obrony Warszawy, uczestniczącą w obronie Ochoty. Po kapitulacji załogi stolicy (28 września) dostał się do niewoli niemieckiej. Przebywał w niej m.in. w oflagu II C w Woldenbergu. W 1945 r. uwolniony, powrócił do kraju.
Tam malował pejzaże olejne, projektował znaczki pocztowe. Związany ze środowiskiem artystycznym Górnego Śląska, był współzałożycielem katowickiego oddziału Związku Polskich Artystów Plastyków w Katowicach.
Zmarł w 1973 r.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
L. Głowacki, Obrona Warszawy i Modlina na tle kampanii wrześniowej 1939, Warszawa 1985; „Monitor Polski” 1933, nr 235; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934.