Urodził się 15 listopada 1897 r. w Czerminie pow. Mielec. Syn Michała i Marii z Trybulców.
Od 16 sierpnia 1914 r. w Legionach Polskich. Przydzielony do 14 komp. 2 pp LP, w jej składzie 30 września wyruszył na front w Karpaty. Ranny 29 października podczas bitwy pod Mołotkowem, dostał się do niewoli rosyjskiej. Latem 1918 r. powrócił do kraju.
Wcielony do armii austro-węgierskiej, brał udział w walkach na froncie włoskim. 3 października dostał się do niewoli.
Wstąpił do organizowanych na terenie Włoch polskich oddziałów. Przebywał w obozach w Castellano i La Mandria di Chivasso. Służył w 10 komp. Pułku Piechoty im. A. Mickiewicza. Po przewiezieniu do Francji jako st. kpr. był żołnierzem 11 psp Armii Polskiej. W jej składzie w kwietniu 1919 r. powrócił do kraju. Po wojnie z bolszewikami przeniesiony do rezerwy.
Mieszkał w Baranowiczach i pracował zawodowo jako urzędnik kolejowy.
Zmarł po 1932 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
„Monitor Polski” nr 217/1932; J. Skrzypczak, Na drodze do wolności. Mielczanie w walce o niepodległość Polski 1907–1918, Mielec 2008.