Urodził się 1 grudnia 1885 r. w Wilnie.
Ukończył studia na Politechnice w Karlsruhe, uzyskując w 1911 r. dyplom inżyniera.
Należał do Polskiej Organizacji Wojskowej na Wileńszczyźnie.
Po 1918 r. w Wojsku Polskim. W czerwcu 1921 r. w stopniu ppor. łączn. w baonie zapasowym radiotelegraficznym. Wkrótce potem przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako por. rez. łączn. z 1 czerwca 1919 r.
W niepodległej Polsce mieszkał w rodzinnym mieście. Był kierownikiem inwestycji Elektrowni Miejskiej.
Członek Oddziału Wuileńskiego Stowarzyszenia Elektryków Polskich (w 1939 r. w komisji rewizyjnej oddziału).
Podczas II wojny światowej brał udział w działalności konspiracyjnej na terenie Wileńszczyzny.
Zmarł po 1943 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości z mieczami.
„Monitor Polski” 1931, nr 251; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934.