Urodził się 5 stycznia 1897 r. w Podgórzu (obecnie część Krakowa). Syn Franciszka i Elżbiety. Uczeń gimnazjum.
Po wybuchu I wojny światowej, 30 sierpnia 1914 r. wstąpił do Legionów Polskich. Służył w 8 komp. II baonu 3 Pułku Piechoty późniejszej II Brygady, w stopniu szer. Po kryzysie przysięgowym (lipiec 1917), od września tego roku podjął służbę w Polskim Korpusie Posiłkowym w II Brygadzie. Podczas przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) dostał się do niewoli austriackiej, internowany w obozie w Huszt. Po zwolnieniu został wcielony do armii austro–węgierskiej i przydzielony do 80 Pułku Piechoty.
W niepodległej Polsce (po 11 listopada 1918) służył w Wojsku Polskim. W składzie załogi pociągu pancernego „Piłsudczyk”, w stopniu st. szer., brał udział w wojnie z Rosją bolszewicką 1919–1920. Po wojnie przeniesiony do rezerwy. Zamieszkał w Krakowie, pracował jako urzędnik. Należał do Związku Legionistów Polskich.
Zmarł po 1937 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych.
J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914–1918 t. 1, Kraków – Warszawa – Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863–1938 Słownik biograficzny t. 1, Mińsk Mazowiecki – Warszawa – Kraków 2011; „Monitor Polski” 1937, nr 64.