Bojownikom niepodległości

Jerzy Bauza

(1885–1919)

Urodził się 25 grudnia 1885 r. w Jastrzębiu pow. Brodnica. Syn Jana, dzierżawcy, oraz Stefanii z Lipińskich.

Od 1914 r. służył w armii niemieckiej. Uzyskał stopień sierż. W listopadzie 1918 r. został zdemobilizowany.

Brał udział w przygotowaniach do powstania wielkopolskiego. Uczestniczył m.in. w walkach o Inowrocław (5-6 stycznia 1919). Dowodził drużyną dowódcy III baonu 5 pstrz wielkopolskich. Ciężko ranny podczas ataku Niemców na placówkę w Połczynie.

Zmarł z ran 5 czerwca 1919 r. w szpitalu w Inowrocławiu. Pochowany na cmentarzu w Mogilnie.

Pośmiertnie odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl. i Medalem Niepodległości.

Rodziny nie założył.

Źródła

W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 4, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2012; T. Jabłoński, Lista strat powstania wielkopolskiego 1918/1919, Warszawa 1936; „Monitor Polski” nr 177/1938; B. Polak, w: Kawalerowie Virtuti Militari 1792-1945 t. II (1914-1921) cz. 2, Koszalin 1993; I. Polak, w: Słownik biograficzny powstańców wielkopolskich 1918-1919, Poznań 2002.