Bojownikom niepodległości

Jerzy Bronisław Lisiewicz

(1894-1967)

Urodził się 7 lipca 1894 r. we Lwowie. Syn Aleksandra (zob.) i Matyldy z Radziszewskich (zob.). Brat Adama (zob.).

Studiował prawo.

W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich ps. „Bronek”. Początkowo służył w 1 pp LP. Ranny w bitwie pod Laskami (22 października 1914). Po rekonwalescencji był komendantem poczty polowej. Jako chor. rach. (z 4 czerwca 1915) służył w 6 pp LP. Zajmował stanowisko zastępcy oficera likwidującego pułku. 1 kwietnia 1917 r. awansował na ppor. rach.

Od 1918 r. w WP. Później przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako kpt. rez. int. z 1 czerwca 1919.

W niepodległej Polsce mieszkał w Warszawie. Był przemysłowcem.

Zmarł 31 października 1967 r. w Warszawie i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Parafialnym na Powązkach kwat. PPRK.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Żonaty z Józefą N.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 287/1931
Źródła

W.K. Cygan, Oficerowie Legionów Polskich 1914-1917. Słownik biograficzny t. 3, Warszawa 2006; „Dziennik Polski, Dziennik Żołnierza” nr 265/1967; Lista chorych, rannych, zabitych i zaginionych legionistów do kwietnia 1915 roku, Oświęcim 1915; Lista starszeństwa oficerów Legionów Polskich, Warszawa 1917; „Monitor Polski” nr 287/1931; Rok bojów na Polesiu 1915-1916, Warszawa 1917; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934.