Bojownikom niepodległości

Jerzy Budzyński

(?–po 1938)

Studiował w Leodium. Tam należał do Zw. Strzeleckiego lub PDS.
Po wybuchu wojny 24 sierpnia 1914 r. aresztowany przez Niemców i osadzony w obozie w Munster. Mimo zadeklarowania chęci wstąpienia do Legionów Polskich był więziony. W grudniu przeniesiony do obozu w Celle. Wiosną 1916 r. został przewieziony do obozu w Hammeln. W sierpniu 1916 r. uwolniony, po czym podjął służbę w POW.
Ukończył studia, uzyskując dyplom inżyniera.
Członek Zw. Peowiaków. Od 17 marca 1929 r. sekretarz generalny, potem III wiceprezes Zarządu Głównego . Od marca 1931 r. wiceprezes Zarządu Głównego. 5 lipca 1938 r. wybrany wiceprezesem związku oraz odpowiedzialnym za dział organizacyjny.
Zmarł po 1938 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
Opublikował (z Z. Hartmanem): Z Belgii – do niemieckich obozów, w: Za kratami więzień i drutami obozów (wspomnienia i notatki więźniów ideowych z lat 1914-1921) t. I, Warszawa 1927.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 156/1931
Źródła

Za kratami więzień i drutami obozów (wspomnienia i notatki więźniów ideowych z lat 1914-1921) t. I (Warszawa 1927); Monitor Polski nr 156/1931 „Peowiak” nr 1/1930, /1931.