Urodził się 2 lutego 1899 r. w Chersoniu.
Studiował medycynę.
Po 1918 r. w WP. Z dniem 1 czerwca 1920 r. otrzymał stopień ppor. plek.
Awansowany 1 czerwca 1921 r. na por. plek., jako młodszy lekarz 23 pp był odkomenderowany celem dokończenia studiów na Uniwersytecie Warszawskim. W 1924 r. uzyskał dyplom lekarski i został przydzielony do 1 Szpitala Okręgowego w Warszawie. Co najmniej od 1928 do 1934 r. był lekarzem w Wojskowym Instytucie Przeciwgazowym. Awansowany 1 stycznia 1930 r. na kpt. lek., z dniem 1 stycznia 1936 r. otrzymał stopień mjr. lek. 24 marca 1936 r. uzyskał habilitację z fizjologii. Przeniesiony w stan nieczynny, co najmniej od końca 1937 r. pracował na Wydz. Lekarskim Uniwersytetu J. Piłsudskiego w Warszawie.
Po kampanii 1939 r. przedostał się na zachód. W 1941 r. służył w Szpitalu Wojennym nr 1 w Wlk. Brytanii. Był też oficerem Polskich Sił Powietrznych. Jednocześnie do 1947 r. wykładał na Polskim Wydz. Lekarskim uniwersytetu w Edynburgu.
Po zakończeniu wojny i demobilizacji zamieszał w Wlk. Brytanii.
Zmarł 24 września 1958 r. i został pochowany na cmentarzu w Cambridge.
Odznaczony Krzyżem Walecznych i Medalem Niepodległości oraz francuskim Krzyżem Wojennym.
Lista starszeństwa oficerów zawodowych korpusu sanitarnego 1934; „Monitor Polski” nr 212/1933; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006; Wykaz imienny docentów według stanu z dnia 31 grudnia 1937 r., Warszawa 1938.