Urodził się 22 lipca 1896 r. w Skale. Syn Tadeusza i Stanisławy z Ninorowiczów (?).
Po 1918 r. w WP. W stopniu por. kaw. przez trzy i pół miesiąca dowodził szw. 5 puł na froncie.
Zweryfikowany jako por. kaw. z 1 czerwca 1919 r. i awansowany 1 stycznia 1927 r. na rtm. kaw., co najmniej od 1923 do 1930 r. służył w 5 puł. W 1932 r. dowódca 6 szw. KOP w Łużkach. Awansowany 1 stycznia 1936 r. na mjr. kaw., był kwatermistrzem 3 psk.
Na tym stanowisku wziął udział w kampanii 1939 r. Od 15 września dowodził improwizowanym 102 puł rez. Uczestniczył w walkach z Sowietami o Grodno, pod Kodziowcami i nad granicą litewską. W nocy z 23 na 24 września z pułkiem przeszedł na Litwę, gdzie został internowany. Następnie przedostał się do Wlk. Brytanii. Tam w okresie od 16 września do 9 października 1941 r. był p.o. dowódcy 3 oddziału rozpoznawczego 3 Bryg. Kadrowej Strzelców. Po utworzeniu 1 part ppanc (13 września 1942) dowodził II dyonem. 12 listopada przeszedł do dyspozycji dowódcy 1 DPanc.
Zmarł 4 grudnia 1983 r.
Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych, złotym i srebrnym Krzyżem Zasługi.
W.K. Cygan, Kresy we krwi 1939, Mińsk Mazowiecki 2012; „Monitor Polski” nr 167/1932; Rocznik oficerów kawalerii 1930; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.