Urodził się 8 sierpnia 1896 r. w Hrebenowie koło Skolego. Syn Jana i Eugenii z Amirowiczów.Brat Stanisława (zob.).
Ukończył gimnazjum im. M. Reja w Warszawie (1914 r.).
Od 1912 r. należał do tajnego skautingu i był jednym z jego organizatorów w Warszawie. Członek Zw. Strzeleckiego. Latem 1914 r. przebywał na kursie instruktorskim w krakowskich Oleandrach.
3 sierpnia 1914 r. przydzielony do 1 komp. kadrowej, w jej składzie 6 sierpnia wyruszył w pole. 1 listopada przeniósł się do 1 szw. 1 puł LP. Później służył w 4 szw., uzyskując stopień wachm.
Po kryzysie przysięgowym w Legionach wcielony do armii austro-węgierskiej. Od 1 listopada 1917 r. w stopniu uł. służył w 5 puł. Po miesiącu zdezerterował, po czym przedostał się na teren Królestwa Polskiego i podjął działalność w POW.
Od listopada 1918 r. w WP. Mianowany z dniem 1 listopada ppor. kaw., służył w 7 puł, w którym był zastępcą dowódcy 5 szw., a potem dowódcą 1 szw. Brał udział w walkach z bolszewikami na froncie litewsko-białoruskim i na Ukrainie. W 1920 r. awansował na por. kaw. 28 sierpnia dostał się do niewoli. 20 lutego 1921 r. zbiegł i przez Finlandię powrócił do Polski.
Przydzielony do 2 psk. Zweryfikowany jako rtm. kaw. z 1 czerwca 1919 r., co najmniej od 1923 r. służył w 4 psk. Był w nim kolejno oficerem łączności, dowódcą szw. i oficerem materiałowym. Awansowany 1 stycznia 1928 r. na mjr. kaw., od 26 kwietnia sprawował funkcję kwatermistrza pułku. Ukończył kurs w CWKaw w Grudziądzu, po czym od 23 marca 1932 r. zajmował stanowisko zastępcy dowódcy 5 puł. Awansowany 1 stycznia 1935 r. na ppłk. kaw., 17 listopada został dowódcą 4 baonu pancernego, a w lutym 1938 r. 8 baonu pancernego. W sierpniu (?) 1939 r. został dowódcą broni pancernych Armii „Pomorze”.
Na tym stanowisku wziął udział w kampanii 1939 r. Uczestniczył w walkach na Pomorzu, nad Bzurą i w obronie Warszawy. Po kapitulacji załogi stolicy (28 września) dostał się do niewoli niemieckiej, z której rychło zbiegł. Przedostał się do Francji, gdzie podjął dalszą służbę w WP. Był komendantem Centrum Wyszkolenia Broni Pancernej w Serignan. Po kapitulacji Francji w czerwcu 1940 r. ewakuowany z personelem do Szkocji.
Zmarł 4 listopada 1940 r. w Edynburgu.
Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., Krzyżem Niepodległości, dwukrotnie Krzyżem Walecznych i złotym Krzyżem Zasługi.
Żonaty z Wandą z Tarkowskich Rządkiewiczową.
T. Kasprzycki, Kartki z dziennika oficera I Brygady, Warszawa 1934; J.M. Majchrowski, Pierwsza Kompania Kadrowa. Portret oddziału, Kraków 2014; „Monitor Polski” nr 92/1932; Rocznik oficerów kawalerii 1930; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006; Wykaz poległych i zmarłych żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na obczyźnie w latach 1939-1946, Londyn 1952.