Urodził się 17 września 1896 r. w Helsinkach. Syn Karola i Marii z d. Kagadiejew.
Po 1918 r. Z dniem 1 czerwca 1920 r. awansował na por. art. Co najmniej od 1923 do 1938 r. służył w 19 pap. 1 stycznia 1931 r. awansował na kpt. art., a 19 marca 1938 r. na mjr. art. Wiosną 1939 r. był dowódcą I dyonu 24 pal.
Podczas kampanii 1939 r. dostał się do niewoli niemieckiej. Przebywał w oflagu IV A w Hohnstein i II C w Woldenbergu. Uwolniony w 1945 r.
Zmarł 27 marca 1980 r. w Poznaniu. Pochowany na Cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim w Warszawie kwat. D.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, czterokrotnie Krzyżem Walecznych, srebrnym Krzyżem Zasługi i Krzyżem Zasługi Wojsk Litwy Środkowej oraz jugosłowiańskim złotym Medalem Waleczności Oblica..
Żonaty (od 25 I 1925) z Marią Reginą Rubik, miał z nią córkę (1928-2013).
„Monitor Polski” nr 63/1933; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.