Urodził się 23 listopada 1896 r. w Aleksandrowie Kujawskim. Syn Tomasza i Heleny z d. Ohde. Brat Marii Szewczykowej (zob.).
Działacz niepodległościowy ps. „Janowicz”.
Po 1918 r. w Wojsku Polskim. Po wojnie z bolszewikami w rezerwie. Z dniem 1 czerwca 1923 r. mianowany ppor. rez. san., 19 marca 1939 r. awansował na por. rez. lek.
Ukończył studia medyczne na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie, 5 lipca 1924 r. uzyskując dyplom lekarski.
Pracował jako lekarz powiatowy w Nowogródku (1936) i Nieświeżu (1938). Był specjalistą chorób kobiecych
Podczas II wojny światowej m.in. lekarz szpitala zakaźnego (35 łóżek) w Wołominie.
Później mieszkał w Łodzi.
Zmarł po 1956 r.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
„Dziennik Łódzki” 1947, nr 307; J. Krętowski, Ich pamięci. Straty osobowe lekarzy na Kresach Rzeczypospolitej w latach drugiej wojny światowej, Białystok 2018; „Monitor Polski” 1938, nr 177; Polski Almanach Medyczny na rok 1956, Warszawa 1957; Rocznik Lekarski Rzeczypospolitej Polskiej na rok 1938, Warszawa 1938; Rocznik Lekarski Rzeczypospolitej Polskiej na rok 1936, Warszawa 1936; Rocznik oficerski 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934; R. Rybka, K. Stepan, Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939, Kraków 2003.