Urodził się 24 września 1898 r. w Drohobyczu. Syn Józefa, lekarza weterynarii, i Kazimiery z Derkaczów. Brat Jana (zob.) i Stefana (zob.).
Ukończył gimnazjum w Nowym Targu, maturę uzyskał w 1919 r.
Członek PDS w Nowym Targu.
W czasie I wojny światowej od 1914 r. w Legionach Polskich. Służył w 1 komp. I baonu 1 pp LP, był dwukrotnie ranny: pod Konarami i Tarłowem. W końcu lipca 1915 r. przebywał w szpitalu Czerwonego Krzyża w Nowym Targu. Po wyleczeniu się z ran przydzielony do 6 pp LP. W jego szeregach walczył na Wołyniu.
Po kryzysie przysięgowym we wrześniu 1917 r. wcielony do armii austro-węgierskiej, do 13 września 1918 r. walczył na froncie włoskim.
Od 1918 r. w Wojsku Polskim. Zweryfikowany jako por. piech. z 1 czerwca 1919 r. i awansowany 1 lipca 1923 r. na kpt. piech., służył w 48 pp. Ukończył kurs w Centralnej Wojskowej Szkole Gimnastyki i Sportu w Poznaniu (1926-1927). Od kwietnia 1928 r. w 19 pp, zaś od lipca w Korpusie Kadetów nr 1 we Lwowie. W listopadzie przeniesiony na stanowisko referenta w Okręgowym Urzędzie Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego we Lwowie.
Sportowiec, był miotaczem ( brązowy medalista mistrzostw Polski w pchnięciu kulą w 1923 i 1927 r. oraz w rzucie młotem w 1923 r.) i bobsleistą Pogoni Lwów. Uczestniczył w Igrzyskach Olimpijskich w St. Moritz (1928). Jako załogant reprezentacyjnego zespołu zajął 16 miejsce.
W marcu 1932 r. przeniesiony z Okręgowego Urzędu Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego w Grodnie do 36 pp, a w czerwcu 1933 r. do 3 baonu strzelców. 1 stycznia 1935 r. awansował na mjr. piech. Od października zastępca dowódcy 6 baonu pancernego we Lwowie. W 1937 r. przeniesiony do broni pancernej, w tym też roku został organizatorem i dowódcą 12 baonu pancernego.
Od 31 sierpnia 1939 r. dowodził 21 baonem pancernym. 18 września wraz z nim przeszedł do Rumunii. 4 października przekazał Rumunom sprzęt baonu. Później przedostał się na zachód. W składzie 1 DPanc brał udział w kampanii 1944-1945. Awansowany na ppłk. br. panc., od 25 kwietnia 1945 r. dowodził 5 pułkiem pancernym.
Po zakończeniu wojny i demobilizacji wyjechał do Kanady, gdzie zamieszkał na stałe
Zmarł w latach 70. i został pochowany w Toronto.
Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., Krzyżem Niepodległości, złotym i srebrnym Krzyżem Zasługi.
Legioniści z Podhala, www.ptpn.nowytarg.pl/index.php/100-lecie-niepodleglosci/lista-legionistow [dostęp 10 III 2022]; Lista strat Legionu Polskiego. Od 1 maja do 1 lipca 1915, Piotrków 1915; „Monitor Polski” 1931, nr 132 [po raz drugi ogłoszony jako Michał „Monitorem Polskim” 1933, nr 258]; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006; B. Tuszyński, Księga sportowców polskich ofiar II wojny światowej 1939-1945, Warszawa 1999.