Urodził się 23 kwietnia 1883 r. w Turzysku pow. Kowel. Syn Bolesława.
Ukończył szkołę realną w Równem, po czym studiował na Politechnice Lwowskiej.
Członek Zw. Walki Czynnej ps. „Orcio”, zdał egzamin oficerski uzyskując odznakę tzw. „parasol”. Wysłany jako delegat związku do Kijowa. Od 1912 r. należał do kierownictwa tajnego Skarbu Wojskowego w tym mieście. Aresztowany 24 stycznia 1914 r. w majątku Dziunkowie pow. Berdyczów przez władze rosyjskie, wyrokiem tamtejszego sądu został skazany na zesłanie na Syberię. Przebywał na nim do rewolucji w Rosji w 1917 r.
Zwolniony, pracował w urzędzie repatriacyjnym we Władywostoku. Do Polski powrócił jesienią 1924 r.
Został dyrektorem biura kontroli zakładów przemysłowych Funduszu Pracy w Grodnie i Wilnie. Następnie w latach 1928-1934 był burmistrzem Nowo-Wilejki, a potem prezydentem Pińska.
Podczas kampanii 1939 r. po zajęciu miasta przez Sowietów został przez nich aresztowany.
Zapewne wkrótce potem zamordowany.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, orderem Polonia Restituta 4 kl. i złotym Krzyżem Zasługi..
A. Holiczenko, Żołnierze tajnego frontu. Lista imienna KN3 POW-Wschód, 1914-1921, Olsztyn 2012; „Monitor Polski” 1931, nr 87; W.K. Wierzejski, Fragmenty z dziejów polskiej młodzieży akademickiej w Kijowie 1834-1920, Warszawa 1939; I. Ziemiański, Praca kobiet w P.O.W.-Wschód, Warszawa 1933.
