Bojownikom niepodległości

Jerzy Robert Adamski

(1897-1978)

Urodził się 18 kwietnia 1897 r. Bóbrce. Syn Roberta, notariusza, i Emilii ze Skarbek-Malczewskich. Brat Tadeusza (zob.) i Władysława (zob.).

W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. Od 15 maja 1915 r. w kadrze 2puł LP. Potem był żołnierzem 2 szw. 2 puł LP. W październiku 1915 r. chory, przebywał w szpitalu rezerwowym nr 2 w Wiedniu. Później, w stopniu st. szer., w dowództwie 1 part LP.

Po kryzysie przysięgowym od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. Elew szkoły podchorążych.

Od listopada 1918 r. w Wojsku Polskim. W styczniu 1919 r. w stopniu kpr. pełnił służbę w oddziale sztabowym Armii Wschód. W kwietniu był palaczem pociągu pancernego „Odsiecz I” na froncie ukraińskim. Następnie brał udział w walkach z bolszewikami, podczas których został ciężko ranny. Po wojnie przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako por. rez. art. z 1 czerwca 1919 r.

W niepodległej Polsce mieszkał w Sanoku. Pracował jako urzędnik. Od 1929 r. w państwowej służbie cywilnej. 13 listopada 1930 r. został sekretarzem w starostwie powiatowym w Sanoku. Funkcję tę zajmował do września 1939 r.

Należał do Związku Legionistów Polskich.

Po II wojnie światowej prowadził Biuro pisania podań.

Należał do Stronnictwa Demokratycznego, sprawował funkcję sekretarza Komitetu Miejskiego.

Zmarł 23 czerwca 1978 r. w Krakowie i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Rakowickim kwat. XXXIV.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości, w PRL otrzymał order Odrodzenia Polski 5 kl. i złoty Krzyż Zasługi.

Żonaty (od 30 X 1927) z Marią Teklą Józefą Brzozowską.

Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków-Warszawa-Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 1, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2011; IV Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916; „Dziennik Polski” 1978, nr 143; „Monitor Polski” 1931, nr 287; Rocznik oficerski 1923.