Bojownikom niepodległości

Jerzy Witold Barbaro

(1900–1955)

Urodził się 2 listopada 1900 r. w Grazu, Austria. Syn Kazimierza.

W czasie I wojny światowej wstąpił do Legionów Polskich. Jako uł. służył w 2 puł LP.

Po kryzysie przysięgowym w Polskim Korpusie Posiłkowym. W stopniu kpr.  był żołnierzem 5 szw. Po przejściu II Brygady przez front pod Rarańczą i likwidacji pułku (19 lutego 1918) internowany w Huszt.

W niepodległej Polsce mieszkał we Lwowie. Pracował jako inspektor celny.

Z dniem 1 lipca 1925 r. mianowany ppor. rez. sap., 19 marca 1939 r. awansował na por. rez. sap.

W czasie II wojny światowej w stopniu kpt. służył w dowództwie Bazy 2 Korpusu Polskiego. Uczestniczył w kampanii włoskiej. Po przybyciu korpusu do Wlk. Brytanii i demobilizacji zamieszkał w Londynie.

Zmarł 2 listopada 1955 r. i został pochowany na londyńskim cmentarzu St. Mary`s.

Odznaczony Medalem Niepodległości.

Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 4, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2012; „Monitor Polski” nr 64/1937; Rocznik oficerski rezerw 1934.