(1896–po 1944)
Urodził się 15 kwietnia 1896 r. w Mińsku Litewskim. Syn Jana i Izabeli z Katkowskich.
W niepodległej Polsce (po 11 listopada 1918) mieszkał w Warszawie. Pracował jako urzędnik.
Podczas II wojny światowej brał udział w działalności konspiracyjnej w szeregach AK. Jako „Ziomek” był szefem 1 szw. strzelców motorowych na Mokotowie, a potem na Ochocie. Brał udział w powstaniu warszawskim w składzie 3 baonu pancernego „Golski”, awansując na ppor.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
Źródła
W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863–1938 Słownik biograficzny t. 1, Mińsk Mazowiecki – Warszawa – Kraków 2011; „Monitor Polski” 1937, nr 64.