Urodził się 5 sierpnia 1867 r. w Białej Podlaskiej. Syn Józefa, urzędnika, i Anny z Kuczyńskich.
W latach 1877-1887 uczył się w gimnazjum w Chełmie, po czym studiował prawo na Uniwersytecie Warszawskim. W czasie studiów zakładał samokształceniowe kółka socjalistyczne W 1889 r. był jednym z głównych współtwórców Zw. Robotników Polskich. Należał do czołowych organizatorów tworzonych od jesieni 1890 r. Kas Oporu, stanowiących nielegalne fundusze strajkowe.
W 1891 r. ukończył studia i rozpoczął praktykę sądową w Warszawie.
Aresztowany wspólnie z większością działaczy Zw. Robotników Polskich w nocy z 23 na 24 listopada tego roku, został osadzony w X pawilonie warszawskiej cytadeli. Po zakończeniu śledztwa 27 września 1892 r. zwolniony za kaucją. Decyzją cara z 28 listopada 1894 r. skazany administracyjnie na sześć miesięcy więzienia, a następnie dwa lata jawnego dozoru policji, z zakazem przebywania w tym czasie w granicach Królestwa Polskiego, Kraju Północno- i Południowo-Zachodniego, w Moskwie i Petersburgu. Karę wiezienia odbywał w petersburskich „Kriestach”, zaś zesłanie w Rydze, wykładając tam język polski na tajnych kursach oraz przedmioty humanistyczne na prywatnej pensji Szymanowskiej. Następnie zbiegł na teren zaboru austriackiego.
Zamieszkał we Lwowie, gdzie praktykował w Radzie Powiatowej. Od 1899 r. pracował jako sekretarz Rady Powiatowej w Limanowej. Był też dyrektorem Kasy Zaliczkowej. Prowadził działalność oświatową wśród mieszkańców. Jeden z założycieli Zakładu Opiekuńczego dla Sierot w pobliskiej Łososinie.
W czasie I wojny światowej czynny w ruchu legionowym.
W 1918 r. przeniósł się do Lublina, gdzie został dyrektorem Biura Stałego Prezydium Zjazdów Sejmikowych. Na początku 1919 r. objął stanowisko podsekretarza stanu w MSW. Funkcję tę sprawował do marca 1920 r.
Później pracował w ruchu samorządowym. W 1924 r. został dyrektorem biura w Radzie Zjazdu Samorządu Ziemskiego, zaś w 1928 r. został prezesem Zw. Powiatów RP.
Równocześnie wykładał w Wyższej Szkole Handlowej w Warszawie. Był redaktorem założonego przez siebie pisma Samorząd Terytorialny. W 1929 r. został członkiem Trybunału Stanu.
Autor licznych książek o problematyce samorządowej i spółdzielczej.
Zmarł 12 grudnia 1931 r. w Warszawie. Pochowany na Cmentarzu Parafialnym na Powązkach.
Odznaczony orderem Polonia Restituta 3 kl., Krzyżem Niepodległości i złotym Krzyżem Zasługi.
Żonaty (od 1892 r.) z Bronisławą Łuczkowską, miał z nią syna Józefa (zob.).
„Monitor Polski” nr 251/1931; Red., w: Polski Słownik Biograficzny t. I/1935; F. Tych, w: Słownik Biograficzny Działaczy Polskiego Ruchu Robotniczego t. 1, Warszawa 1985.