Bojownikom niepodległości

Józef Antosiewicz

(1891–po 1933)

Urodził się 12 marca 1891 r. w Tyńcu (obecnie część Krakowa). Syn Piotra i Anny z Taców.

Od 1914 r. w Legionach Polskich. 1 października przydzielony do 3 pp LP. 15 maja 1916 r. przeniesiony do żandarmerii polowej, w 1917 r. służył w taborach Komendy LP.

Po kryzysie przysięgowym od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. W stopniu st. szer. służył w taborach oraz kadrze artylerii. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Bustyahaza.

Zwolniony, został wcielony do armii austro–węgierskiej. Służył w 57 pp.

W niepodległej Polsce (po 11 listopada 1918) mieszkał w rodzinnej miejscowości. Pracował jako kowal.

Należał do Związku Legionistów Polskich.

Zmarł po 1933 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Żonaty z Franciszką N.

Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914–1918 t. 1, Kraków – Warszawa – Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863–1938 Słownik biograficzny t. 2, Mińsk Mazowiecki – Warszawa – Kraków 2011; „Monitor Polski” nr 212/1933.