Bojownikom niepodległości

Józef Artur Stanisław Barański

(1898–po 1939)

Urodził się 25 lutego 1898 r. we Lwowie. Syn Stanisława i Bronisławy z Barszczów.

Członek Drużyny Bartoszowej we Lwowie.

W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich.

Od 3 listopada 1918 r. w stopniu kpr. uczestniczył w obronie Lwowa przeciwko Ukraińcom. Należał do załogi odcinka III (sektor Bema). Po wyparciu przeciwnika z miasta 25 listopada wcielony do IV baonu 1 pstrz lwowskich (potem: 38 pp). Dalsze jego losy są bliżej nieznane.Po wojnie 1920 r. przeniesiony do rezerwy. Z dniem 1 lipca 1925 r. mianowany ppor. rez. piech., 19 marca 1939 r. awansował na por. rez. piech.

Po zakończeniu wojny ukończył studia prawnicze. Pracował jako urzędnik państwowy i przed 1939 r. został przeniesiony na emeryturę.

Mieszkał we Lwowie.

Zmarł po 1939 r.

Odznaczony Medalem Niepodległości.

Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 4, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2012; Drużyny Bartoszowe 1908-1914, Lwów 1939; „Monitor Polski” nr 259/1937; Obrona Lwowa 1-22 listopada 1918 t. 3, Lwów 1939; Rocznik oficerski rezerw 1934; R. Rybka, K. Stepan, Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939, Kraków 2003.