Bojownikom niepodległości

Józef Artymowicz

(1895–po 1933)

Urodził się 2 sierpnia 1895 r. we Lwowie. Syn Józefa i Walerii z Gorzowskich. Brat Eliasza (zob.).

Uczył się w Akademii Handlowej.

Podczas I wojny światowej od 19 października 1914 r. w Legionach Polskich. Był żołnierzem 4 komp. I baonu 1 pp LP. W styczniu 1915 r. chory, leczył się w szpitalu Czerwonego Krzyża w Nowym Targu. Później służył w 1 komp. tego baonu. Ranny podczas bitwy pod Konarami (maj 1915). Latem przebywał w szpitalu twierdzy nr 1 w Krakowie. 12 marca 1917 r. na mocy superrewizyji uznany za niezdolnego do służby, zaś 17 sierpnia za inwalidę.

Zmarł po 1933 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914–1918 t. 1, Kraków – Warszawa – Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863–1938 Słownik biograficzny t. 2, Mińsk Mazowiecki – Warszawa – Kraków 2011; Lista chorych, rannych, zabitych i zaginionych legionistów do kwietnia 1915 roku, Oświęcim 1915; Lista strat Legionu Polskiego. Od lipca do października 1915, Piotrków 1915; Lista strat Legionu Polskiego. Od 1 maja do 1 lipca 1915, Piotrków 1915; „Monitor Polski” nr 63/1933.