Urodził się 23 sierpnia 1882 r. w Łoszniowie pow. Trembowla. Syn Jacentego i Marii z Pasieków. Ukończył cztery klasy szkoły powszechnej w rodzinnej wsi.
Od roku 1912 służył w armii austriackiej. Po rozpadzie Austro–Węgier w końcu 1918 r. powrócił na Pokucie.
18 grudnia 1818 r. wstąpił do Polskiej Organizacji Wojskowej, następnie został zastępcą komendanta placówki POW w Poczapińcach pow. Tarnopol. Od czerwca 1919 r. służył w Wojsku Polskim, na placówkach wywiadowczych Oddziału II. W maju 1920 r. awansował do stopnia st. sierż. Od roku 1921 r. podoficer informacyjny Oddziału II w dowództwie 12 Dywizji Piechoty, następnie podoficer samodzielnego referatu informacyjnego DOK nr VI przy tej dywizji. Około roku 1935 przeniesiony w stan spoczynku. Pracował jako urzędnik w Tarnopolu, jednocześnie był pracownikiem placówki oficerskiej samodzielnego referatu informacyjnego DOK nr VI.
Po klęsce kampanii wrześniowej 1939 r. został aresztowany 2 listopada w Tarnopolu przez NKWD, osadzony w miejscowym więzieniu. Wywieziony na podstawie listy nr 041/1 z 20–22 kwietnia 1940 r., został zamordowany na terenie Ukrainy, zapewne w Kijowie.
Żonaty (od 23 września 1933) ze Stanisławą z Patryków Hübnerową.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863–1938 Słownik biograficzny t. 2, Mińsk Mazowiecki – Warszawa – Kraków 2011; „Monitor Polski” 1931, nr 218; Polski Cmentarz Wojenny Kijów–Bykownia. Księga cmentarna t.I, Warszaawa 2015; Ukraiński ślad Katynia, Warszawa 1995.