Bojownikom niepodległości

Józef Bachul

(1894–po 1932)

Urodził się 21 września 1894 r. w Bystrej koło Jordanowa. Syn Wawrzyńca i Katarzyny z Fraczyków.

Był robotnikiem kolejowym.

W czasie I wojny światowej od 6 sierpnia 1914 r. w oddziałach strzeleckich i Legionach Polskich. W stopniu szer. służył w 10 i 14 komp. 2 pp LP. Ranny 9 września 1915 r. pod Rarańczą, w październiku przebywał w szpitalu garnizonowym nr 10 w Budapeszcie. W maju 1917 r. w 4 baterii 1 part LP.

Po kryzysie przysięgowym w Polskim Korpusie Posiłkowym. Brał udział w przejściu II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918), podczas którego został ranny. Internowany przez Austriaków w Szeklencze.

Zwolniony, został wcielony do armii austro-węgierskiej. Służył w 55 pp.

W niepodległej Polsce był robotnikiem.

Członek Zw. Legionistów Polskich.

Zmarł po 1932 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 2, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2011; IV Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916; „Monitor Polski” nr 167/1932; V Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916.