Urodził się 1 lutego 1893 r. we wsi Munina koło Jarosławia. Syn Bartłomieja i Agnieszki ze Stochmańskich.
W czasie I wojny światowej jako „Buława” 30 maja 1915 r. wstąpił do Legionów Polskich. Służył w 2 pp LP, uzyskując stopień sierż. W 1917 r. w komp. technicznej.
Po kryzysie przysięgowym w Polskim Korpusie Posiłkowym. Brał udział w przejściu II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918). Następnie dołączył do II Korpusu Polskiego. Uczestniczył w bitwie z Niemcami pod Kaniowem (11 maja). Po kapitulacji korpusu (12 maja) dostał się do niewoli niemieckiej, w której przebywał do 27 grudnia.
W niepodległej Polsce mieszkał w rodzinnej miejscowości.
Członek Zw. Legionistów Polskich.
Zmarł po 1938 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
Był żonaty.
J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 3, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2011; „Monitor Polski” nr 64/1937.