Bojownikom niepodległości

Józef Banasik

(1891–po 1938)

Urodził się 8 lutego 1891 r. w Lublinie. Syn Andrzeja i Agnieszki z Kozłów.

Z zawodu zecer.

Od 17. roku życia należał do PPS. Kilkakrotnie aresztowany przez władze rosyjskie, w 1910 r. wyjechał na stałe do Krakowa.

W czasie I wojny światowej od 8 sierpnia 1914 r. w oddziale J. Piłsudskiego i Legionach Polskich ps. „Leopold”. Służył w 3 komp. V baonu 7 pp LP. Po liwidacji pułku w końcu września 1916 r. wraz z baonem wcielony do 5 pp LP. Był żołnierzem 9 komp. (1 komp. V baonu). W kwietniu 1917 r. przebywał w Domu Uzdrowieńców LP w Kamieńsku.

Po kryzysie przysięgowym w lipcu 1917 r. internowany przez Niemców w Szczypiornie.

W 1920 r. w WP. Służył w 8 pp leg. Po wojnie z bolszewikami przeniesiony do rezerwy.

W niepodległej Polsce mieszkał w rodzinnym mieście. Był kierownikiem drukarni.

Członek Zw. Legionistów Polskich (oddział lubelski).

Zmarł po 1938 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 3, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2011; „Monitor Polski” nr 259/1932.