Bojownikom niepodległości

Józef Baranowski

(1885–1930)

Urodził się  5 marca 1885 r. w Warszawie. Syn Rocha i Leokadii z Bonieckich (?).

Pracował jako tkacz w fabryce w Łodzi.

Od 1905 r. należał do PPS. Był kolporterem nielegalnych wydawnictw w Dzielnicy „Geyerowskiej”. Aresztowany 9 lipca 1907 r. przez władze rosyjskie, został osadzony w więzieniu w Łodzi. Oskarżony o przechowywanie broni, zbieranie funduszy na cele partyjne oraz kolportaż odezw, w grudniu zesłano go do guberni orenburskiej na czas trwania stanu wojennego na terenie Królestwa Polskiego. Później powrócił do kraju.

Zmarł 25 kwietnia 1930 r. w Łodzi.

Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Żonaty z Leokadią N.

Źródła

W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 3, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2011; S. Martynowski, Polska bojowa, Łódź 1937; „Monitor Polski” nr 177/1938.