Bojownikom niepodległości

Józef Baranowski

(1895–przed 1937)

Urodził się 15 sierpnia (stycznia?) 1895 r. w Monasterzyskach. Syn Ludwika i Marii z Rozenbajgerów.

W czasie I wojny światowej od 10 sierpnia 1914 r. w oddziale J. Piłsudskiego i Legionach Polskich. Początkowo w III baonie 1 pp LP, a od 15 października w baonie uzupełniającym LP kpt. Andrzeja Galicy. 10 maja 1915 r. wraz z baonem wcielony do 4 pp LP. 15 lipca służąc w prowianturze pułku wyruszył na front. Uczestniczył w walkach na Lubelszczyźnie i Wołyniu. Awansowany 13 października na sierż., już 23 listopada został zdegradowany do stopnia plut. Od 26 maja 1916 r. w 8 komp. 4 pp LP. W 1917 r., awansowany na sierż., przebywał na kursie wyszkolenia nr 4.

Po kryzysie przysięgowym od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. Służył w 3 komp. uzupełniającej. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Taraczköz i Huszt.

Po 1918 r. w WP. W 1919 r. służył w I baonie 8 pp leg.

W niepodległej Polsce w Policji Państwowej, uzyskując stopień st. przodownika.

Zmarł przed 1937 r.

Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 3, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2011; „Monitor Polski” nr 93/1937.