Bojownikom niepodległości

Józef Barciszewski

(1895–po 1945)

Urodził się 19 marca 1895 r. w Jeżycach (obecnie część Poznania). Syn Franciszka i Ludwiki z Dominów.

W czasie I wojny światowej zmobilizowany do armii niemieckiej, brał udział w walkach na froncie rosyjskim, gdzie dostał się do niewoli. Potem, zapewne po rewolucji w Rosji, wstąpił do polskich formacji. Później powrócił do kraju.

W niepodległej Polsce mieszkał w Katowicach. Pracował jako urzędnik. W końcu lat 30. był też ławnikiem Sądu Pracy w Chorzowie.

Członek Zw. Sybiraków. W latach 30. sprawował funkcję skarbnika okręgu śląskiego związku.

Po kampanii wrześniowej przyjął obywatelstwo niemieckie. Pracował w urzędzie w Tomaszowie Lubelskim.

Jednocześnie brał udział w ruchu oporu w szeregach ZWZ/AK.

Po II wojnie światowej mieszkał w różnych częściach Polski.

Zmarł po 1945 r. w Katowicach.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Żonaty z Brygidą Wasilewską.

Źródła

W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 4, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-