Urodził się 31 marca 1894 r. w Karnkowie pow. Lipno. Syn Antoniego i Antoniny z Drozdowskich. Brat Stanisława (zob.).
Działacz niepodległościowy ps. „Olszyna”.
Po 1918 r. w WP. Brał udział w walkach z bolszewikami, podczas których został ciężko ranny pod Jabłonką.
Zweryfikowany jako por. piech. z 1 czerwca 1919 r., od 1922 r. dowodził komp. 63 pp. Awansowany 1 stycznia 1928 r. na kpt. piech., jako referent służył w DOK nr VIII (1932, 1935). Wiosną 1939 r. przebywał na kursie w 8 Szpitalu Okręgowym.
Podczas kampanii 1939 r. dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Kozielsku.
Wywieziony na podstawie listy nr 040/3 z 20 kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w lesie katyńskim.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i czterokrotnie Krzyżem Walecznych, pośmiertnie (2007) awansował na mjr.
Żonaty z Aleksandrą Cymerman, miał syna Andrzeja.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 4, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2012; Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2000; „Monitor Polski” nr 258/1933, 27/1934; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.