Bojownikom niepodległości

Józef Baruch

(1874–przed 1938)

Urodził się w 1874 r. w Kielcach. Syn Andrzeja (Stanisława?) i Marii z Olszewskich.

Pracował jako kelner.

W czasie I wojny światowej od 13 stycznia 1916 r. w Legionach Polskich. W stopniu szer. służył w 6 pp LP. Był ranny. W następstwie orzeczenia lekarskiego z 30 czerwca 1917 r. uznany za inwalidę zdolnego do służby bez broni w pospolitym ruszeniu. Otrzymał pensję inwalidy.

Zmarł przed 1938 r.

Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Żonaty, miał syna Leona Ezechiela.

Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 4, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2012; „Monitor Polski” nr 64/1938.