Bojownikom niepodległości

Józef Batorowicz

(1897–po 1938)

Urodził się 4 stycznia 1897 r. w Czerwonce Liwskiej pow. Węgrów. Syn Pawła i Anastazji z Krassowskich.

Ukończył gimnazjum św. Stanisława Kostki w Warszawie.

Od 1912 r. zakładał tajne kółka im. ks. Brzóski, drużyny junackie oraz jawne kółka młodzieży wiejskiej.

W czasie I wojny światowej w sierpniu 1914 r. jako członek organizacji niepodległościowej „Konfederacja” został aresztowany przez władze rosyjskie. Wkrótce potem został zwolniony. Od listopada prowadził działalność niepodległościową w drużynach junackich w Warszawie. Należał do redakcji pisma „Drużyny”. Członek POW ps. „Batory” – ukończył szkołę wojskową. W sierpniu 1915 r. wstąpił do baonu warszawskiego POW, z którym 29 sierpnia dołączył do I Brygady Legionów Polskich. Wcielony do 5 pp LP, uczestniczył w kampanii wołyńskiej. W 1916 r. został odkomenderowany do POW. Działał w Warszawie, a potem na Podlasiu. W 1917 r. podczas manifestacji POW aresztowany przez Niemców. Później zwolniony. Brał udział w rozbrajaniu Niemców w listopadzie 1918 r., po czym automatycznie przeszedł do WP.

Uczestniczył w walkach z Ukraińcami w rejonie Lwowa, z bolszewikami na froncie litewsko-białoruskim oraz w powstaniu sejneńskim przeciwko Litwinom (23-28 sierpinia 1919).

W lutym 1921 r. odkomenderowany do Wilna i przydzielony do redakcji „Słowa Żołnierskiego”. Potem przeniesiony do rezerwy. Z dniem 29 listopada 1930 r. otrzymał stopień ppor. rez. piech.

Potem pracował w redakcji dziennika „Gazeta Krajowa”. Po jej likwidacji w 1923 r. założył „Wileńską Gazetę Powszechną”, a w końcu tego roku – „Kurier Wileński”, którego do 1928 r. był redaktorem naczelnym.

Ukończył studia na Wydz. Humanistycznym Wolnej Wszechnicy Polskiej i w Szkole Dziennikarskiej.

Był współorganizatorem zawodowego związku dziennikarzy i członkiem Syndykatu Dziennikarzy. Członek założyciel oddziału Zw. Legionistów Polskich w Wilnie, Zw. Peowiaków i Zw. Oficerów Rezerwy. Inicjator zjednoczenia związków b. wojskowych Wileńszczyzny.

Współredaktor „Kuriera Wileńskiego” i korespondent „Gazety Polskiej”. Literat (ps. „Sielski”, „Mały Pies”), autor zbiorów poezji i piosenek.

Mieszkał w Wilnie.

Zmarł po 1938 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych i Krzyżem Zasługi Wojsk Litwy Środkowej.

Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 4, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2012; S. Łoza, Czy wiesz kto to jest?, Warszawa 1938; „Monitor Polski” nr 93/1937.