Urodził się 19 lutego 1888 r. w Nowym Targu. Syn Hieronima i Anny z Romańskich.
Ukończył seminarium nauczycielskie.
Od 1912 r. należał do „Sokoła”. Był też instruktorem Drużyn Podhalańskich.
W czasie I wojny światowej w armii austro-węgierskiej.
Od 1 listopada 1918 r. w WP.
Po wojnie jako urzędnik wojskowy XI r. służył w Rejonowym Zakładzie Gospodarczym nr X (1923 r.). Przemianowany na oficera służby stałej (jako por. piech. z 1 grudnia 1920), służył Kierownictwie Rejonu Intendentury w Kielcach (1925 r.), a potem co najmniej od 1928 r. w 4 pp leg. Z dniem 30 czerwca 1931 r. został przeniesiony w stan spoczynku.
Mieszkał w Krakowie. Był przemysłowcem.
W 1939 r. zmobilizowany do WP, na początku września objął funkcję płatnika baonu KOP „Podświle”. 18 września dostał się do niewoli sowieckiej w rejonie m. Mosarz koło Głębokiego. Osadzony w obozie jenieckim w Ostaszkowie.
Wywieziony na podstawie listy nr 051/2 z 27 kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w Twerze.
Odznaczony Medalem Niepodległości, pośmiertnie (2007) awansował na kpt.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
W.K. Cygan, Kresy we krwi 1939, Mińsk Mazowiecki 2012; Miednoje. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego t. I, Warszawa 2006; „Monitor Polski” nr 251/1931; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928; Rocznik oficerski rezerw 1934.