Urodził się 1 czerwca 1897 r. w Kozłówce pow. Lubartów. Syn Stanisława i Kamili.
Ukończył szkołę średnią w Lublinie. Tam od 1913 r. należał do tajnej organizacji uczniowskiej.
W czasie I wojny światowej w sierpniu 1915 r. wstąpił do Legionów Polskich. Początkowo służył w baonie uzupełniającym I Brygady kpt. Stanisława Tessaro, a od listopada w 5 baterii II dyonu 1 part LP, walczącej w składzie I Brygady. Następnie w 2 baterii haubic.
Po kryzysie przysięgowym 17 sierpnia 1917 r. internowany przez Niemców w Szczypiornie. Zwolniony z obozu 23 grudnia.
Podjął służbę w POW. Po rozbrojeniu okupantów w listopadzie 1918 r. automatycznie przeszedł do WP.
Zweryfikowany jako por. adm. gosp. z 1 czerwca 1919 r., był oficerem kasowym Szpitala Rejonowego w Dęblinie (1923, 1924). Przeniesiony do piechoty, 1 stycznia 1928 r. awansował na kpt. piech. Był wówczas oficerem 71 pp. W 1931 r. pełnił służbę w Baonie Podchorążych Rezerwy Piechoty nr 7 w Śremie. W 1932 r. pozostawał w dyspozycji szefa Dep. Piechoty MSWojsk. Następnie w 18 pp. Dowodził Dywizyjną Komp. Podchorążych Rezerwy Piechoty.
Zmarł 21 kwietnia 1933 r. w Skierniewicach.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.
J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; „Dziennik Personalny MSWojsk” nr 8/1933; „Monitor Polski” nr 132/1931; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932.