Józef Berezowski

Urodził się 22 maja 1896 r. w Husiatyniu. Syn Włodzimierza i Teresy z Bartków.

Ukończył szkołę w Czerniowcach, uczył się w akademii handlowej.

Od 1913 r. należał do PDS w Czerniowacach.

W czasie I wojny światowej od 9 sierpnia 1914 r. w oddziałach strzeleckich i Legionach Polskich. Służył kolejno w 2 pp LP i od 10 maja 1915 r. w 5 komp. 4 pp LP. 15 lipca wyruszył na front. Potem był żołnierzem komp. uzupełniającej nr 3, w składzie której 27 maja 1916 r. wyszedł na front. Od czerwca w sztabie 4 pp LP.

Od 17 kwietnia 1917 do 1 listopada 1918 r. w armii austro-węgierskiej.

Od 1919 r. w WP. Co najmniej do 1932 r. był oficerem 40 pp. Zweryfikowany jako por. piech. z 1 czerwca 1919 r. i awansowany 15 sierpnia 1924 r. na kpt. piech., w 1935 r. służył w 86 pp. Od 1936 r. dowodził I Lwowskim baonem ON i jednocześnie był komendantem obwodu PW nr 40.

Na czele tego baonu stał podczas kampanii 1939 r. Uczestniczył w obronie Lwowa. Po kapitulacji załogi (22 września) dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Starobielsku.

W kwietniu lub maju 1940 r. zamordowany w Charkowie.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi, pośmiertnie (2007) awansował na mjr..

Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.