(1896–po 1936)
Urodził się 7 listopada 1896 r. w Trzebieszowie pow. Łuków.
Członek POW ps. „Lubomirski”.
Po 1918 r. w WP. Służył w żandarmerii, uzyskując stopień st. sierż. Po wojnie z bolszewikami przeniesiony do rezerwy.
Mieszkał w Wilnie, pracował jako buchalter.
Należał do Zw. Peowiaków.
Zmarł po 1936 r.
Odznaczony Medalem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.
Źródła
„Monitor Polski” nr 292/1933.