Urodził się 17 grudnia 1897 r. w m. Skowierzyn pow. Tarnobrzeg. Syn Andrzeja i Katarzyny z d. Granaty.
Od 1910 r. uczeń gimnazjum w Dębicy.
Członek Zw. Strzeleckiego, był instruktorem organizacji w rodzinnej miejscowości.
W czasie I wojny światowej 4 sierpnia 1914 r. wstąpił do oddziałów strzeleckich i Legionów Polskich. Od 3 stycznia 1915 r. w stopniu szer. służył w 4 komp. I baonu 1 pp LP. Od 2 listopada 1915 r. przebywał w szpitalu. Po rekonwalescencji od 22 stycznia 1916 r. w 3 komp. I baonu 1 pp LP. Od 1 marca do 22 maja 1917 r. w szkole oficerskiej pułku.
Po kryzysie przysięgowym 23 września 1917 r. wcielony do armii austro-węgierskiej. Jako dowódca plut. 100 pp brał udział w walkach na froncie włoskim. 10 stycznia 1918 r. awansował na sierż. Urlopowany, uzyskał eksternistycznie maturę w gimnazjum w Dębicy. Po urlopie zdezerterował; ukrywałsię w okolicy Skowierzyna.
Od 1 listopada 1918 r. w WP. Był żołnierzem 1 komp. tarnobrzeskiego baonu 1 pstrz Ziemi Rzeszowskiej. 1 grudnia mianowany pchor., 20 marca 1919 r. został przydzielony do 1 pp leg. Od 24 kwietnia dowodził 5 komp. Tego pułku. Brał udział w walkach z bolszewikami na froncie litewsko-białoruskim, na Łotwie i w ofensywie kijowskiej oraz w walkach odwrotowych. 26 lipca 1920 r. został dowódcą komp. 201 pp Armii Ochotniczej. W jego składzie brał udział w bitwie warszawskiej i niemeńskiej. 7 grudnia powrócił do 1 pp leg. 21 grudnia 1920 r. awansował na por. piech. 10 kwietnia 1921 r. otrzymał dowództwo 3 komp.
Zweryfikowany jako por. piech. z 1 czerwca 1919 r. i awansowany 1 lipca 1923 r. na kpt. piech., był oficerem materiałowym pułku. 18 lipca 1924 r. został komendantem kadry 1 pp leg. 10 marca 1925 r. mianowany kwatermistrzem 20 baonu KOP, 4 lutego 1926 r. został dowódcą 4 komp. tego baonu. Później w 3 pp leg (1932, 1935), był komendantem obwodu PW pułku. 1 stycznia 1936 r. awansował na mjr. piech. Wiosną 1939 r. dowodził II baonem 39 pp.
Na tym stanowisku wziął udział w kampanii 1939 r. Ranny 18 września pod Rzęsną Ruską koło Lwowa. Po kampanii wrześniowej powrócił do Jarosławia. Tam wziął udział w działalności konspiracyjnej. Aresztowany 5 lub 6 maja 1940 r., 7 maja został wywieziony do Tarnowa, a 14 czerwca w pierwszym transporcie do obozu koncentracyjnego w Auschwitz (nr więźnia 207).
Tam zginął 2 sierpnia 1941 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, czterokrotnie Krzyżem Walecznych oraz srebrnym Krzyżem Zasługi.
J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; R. Dalecki, Armia „Karpaty” w wojnie obronnej 1939 roku, Rzeszów 1989; Jarosławianie byli pierwszymi więźniami obozu w Auschwitz, www.ijarosław.pl; Księga pamięci. Transporty Polaków do KL Auschwitz z Krakowa i innych miejscowości Polski Południowej 1940-1944 t. 1, Warszawa-Oświęcim 2002; „Monitor Polski” nr 260/1931; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006; B. Szwedo, Słownik Legionistów Tarnobrzeskich t. I, Tarnobrzeg 2014.