(1900–1975)
Urodził się 17 lutego 1900 r. w Ujściu na Podolu. Syn Feliksa i Julii z Kleczyńskich.
Po 1918 r. w WP. Z dniem 1 listopada 1919 r. mianowany ppor. piech. Uczestnik powstania śląskiego. Potem w rezerwie. Z dniem 2 stycznia 1932 r. awansował na por. rez. piech.
Ukończył studia, uzyskując dyplom inżyniera. W niepodległej Polsce mieszkał w Gdyni.
W 1939 r. zmobilizowany do WP, podczas kampanii wrześniowej dostał się do niewoli niemieckiej. Przebywał m.in. w oflagu II C w Woldenbergu. W 1945 r. został uwolniony.
Zmarł 14 września 1975 r.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
Źródła
„Monitor Polski” nr 177/1938; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934.