Bojownikom niepodległości

Józef Binda

(1892–1941)

Urodził się 25 września 1892 r. w Lipowej pow. Żywiec. Syn Franciszka i Anny.

Członek Zw. Strzeleckiego w Żywcu.

W czasie I wojny światowej od 4 września 1914 r. w Legionach Polskich. Służył w 2 komp. 2 pp LP, a potem od 1915 r. w oddziale sztabowym pułku i w okm nr 2, uzyskując stopień kpr.

Po kryzysie przysięgowym z lipca 1917 r. pozostał w 2 pp LP w Polskim Korpusie Posiłkowym. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Szaldobos i Żurawicy.

Zwolniony z obozu, został wcielony do armii austro-węgierskiej i wysłany na front włoski.

W niepodległej Polsce mieszkał w rodzinnej wsi. Był kowalem.

Członek Zw. Legionistów Polskich.

Zmarł 6 października 1941 r. w Mińsku Mazowieckim.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i dwukrotnie Krzyżem Walecznych.

Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; M. Cisek, M. Miodoński, W. Motyka, Wiara i wierność. Wkład Żywiecczyzny w czyn niepodległościowy 1914-1918, Milówka 2018; „Monitor Polski” nr 140/1938.