(1896–po 1938)
Urodził się 24 lutego 1896 r. we wsi Dursztyn na Spiszu. Syn Franciszka, rolnika, i Elżbiety z Plewów.
Ukończył jednoklasową szkołę ludową oraz przez trzy lata pobierał naukę dopełniającą ze słowackim i węgierskim językiem nauczania.
W czasie I wojny światowej w grudniu 1914 r. powołany do armii austro-węgierskiej. Służył w 67 pp. Od maja 1915 do 31 października 1918 r. uczestniczył w walkach na froncie rosyjskim. Po rozkładzie Austro-Węgier powrócił do domu.
Po zajęciu19 stycznia 1919 r. całego Spisza przez administrację i wojsko czechosłowackie wstąpił do Tajnej Organizacji Wojskowej ps. „Syska”. Prowadził działania wywiadowcze w okolicy Lubicy i Tatrzańskiej Łomnicy oraz agitację w rodzinnej wsi. W czasie przygotowań do plebiscytu od 15 czerwca 1920 r. był dowódcą posterunku Tajnej Organizacji Wojskowej w Dursztynie, jego dom stanowił bazę dla polskich agitatorów i magazyn broni. Aresztowany przez żandarmów czechosłowackich był więziony w Starej Wsi Spiskiej.
W niepodległej Polsce mieszkał w rodzinnej wsi. Pracował na roli.
W 1930 r. reaktywował Ochotniczą Straż Pożarną w Dursztynie i przez wiele lat był jej komendantem.
Zmarł 3 kwietnia 1974 r. w Dursztynie i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Parafialnym.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
Żonaty (od 1919 r.) z Elżbietą N., miał czworo dzieci m.in. synów Józefa (1929-1981) i Andrzeja (1931-1984).
Źródła
L. Dall, Spiszacy odznaczeni Krzyżami i Medalami Niepodległości. Słownik biograficzny, Zakopane 2022; „Monitor Polski” 1938, nr 64.