Bojownikom niepodległości

Józef Błoński

(1891–1972)

Urodził się 19 marca 1891 r. w Gródku Jagiellońskim. Syn Macieja.

Uczył się w gimnazjum w Złoczowie.

Członek Organizacji Młodzieży Narodowej. Należał do „Petu”. Przewodniczył tej organizacji w Złoczowie. Uczestniczył w I ogólnym zjeździe młodzieży niepodległościowej szkół średnich we Lwowie (2 lutego 1910 r.).

Założyciel Oddziału Ćwiczebnego (tajny skauting) im. T. Wiśniowskiego w Złoczowie (listopad 1909 r.).

Ukończył studia polonistyczne.

Po 1918 r. w WP. Zweryfikowany jako mjr piech. z 1 czerwca 1919, w 1923 r. był kierownikiem referatu w Oddz. II Sztabu Generalnego. Przeniesiony do służby liniowej, dowodził II baonem 23 pp (1924) i II baonem 52 pp (1928). W końcu 1931 lub na początku 1932 r. został przeniesiony w stan spoczynku.

Mieszkał w Warszawie. Pracował w Ministerstwie Wyznań i Oświecenia Publicznego. Od 1 września 1938 r. w kuratorium oświaty w Toruniu.

Współzałożyciel YMCA w Polsce.

Podczas II wojny światowej mieszkał w Warszawie.

Od 1945 r. powrócił do Torunia i tam do 1951 r. pracował w kuratorium.

Zmarł w 1972 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości, orderem Polonia Restituta 5 kl. i Krzyżem Walecznych.

Opublikował: Pamiętnik 1891-1939, Kraków 1981.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 296/1931
Źródła

H. Bagiński, U podstaw organizacji Wojska Polskiego 1908-1914, Warszawa 1935; „Monitor Polski” nr 296/1931; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928; Rocznik oficerski rezerw 1934.